آلوئه ورا با تحریک فیبروبلاست ها موجب سنتز الیاف کلاژن و الاستین می شود که این الیاف سبب می شود پوست خاصیت الاستیک (ارتجاعی) داشته و کمتر چروک بخورد. همچنین وجود اسیدهای آمینه در این گیاه سلول های سخت را نرم می کند و عنصر روی موجود در آن به عنوان یک ماده قابض برای سخت کردن منافذ موجود در پوست عمل می کند. اثر مرطوب کننده گیاه در درمان خشکی پوست مورد استفاده قرار می گیرد و باعث کاهش خشکی و قرمزی پوست می شود.
در خصوص عوارض جانبی که با مصرف موضعی آلوئه ورا ممکن است ایجاد شود، می توان به عوارضی مانند قرمزی، سوزش، گزگز پوست و درماتیت در افراد حساس بروز کند که این واکنش های آلرژیک ناشی از آنتراکینون ها نظیر آلویین و باربالویین می باشد که بهتر است ابتدا روی یک منطقه کوچک از پوست امتحان شود تا شخص مطمئن شود به آن حساسیت ندارد.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: درمان طب سنتی ، ،
برچسبها: